MalaReis: Loslaten & Voluit Leven... en Geduld, Vertrouwen & Acceptatie

 

♡ Malareis: Loslaten & Voluit Leven... en Geduld, Vertrouwen & Acceptatie ♡ 9-12-2021

 

Zoveel thema's in één mala? Dat had ik in het begin ook niet voorzien, maar dit is wel de reis die afgelegd mocht worden. 

Misschien nog wel meer voor mij dan voor haar. Echt...

 

En zo is het met alle Malareizen. Alle thema's vloeien ook door mij heen. 

Ze raken mij. Ruimen op. Lossen op. Het is voor mij zo helend. Waarvoor dank!!

 

Deze reis begon met wat ik strubbelingen, wrijving, ongeduld noem… 

maar oh wat is ook dit een prachtige reis voor haar en, nog maar eens benadrukken: zeker ook en misschien wel eigenlijk voor mij! 

Er ontstond gaandeweg meer ruimte door in de vraag te blijven en te blijven voelen. 

Vooral dat. Uit het hoofd, in het hart.

 

Het duurde even voor ik kralen uitzocht en in eerste instantie snapte ik niet waarom. 

Tussendoor heeft ze nog enkele keren gevraagd wat de status was, uit nieuwsgierigheid en enthousiasme. Zei ze. 

Of was het iets anders? Zo voelde het wel. 

 

Ik voelde me opgejaagd, onder druk gezet, waarom moet het nu, ik heb toch aangegeven dat ik bij haar terug zou komen als ik 

een kralencombi had, waarom dan weer een berichtje… 

Ik ben haar heus niet vergeten. Wat is hier de reden van?

 

Ik las nog eens waarom ze de mala wenste. Wat bleek: Controle loslaten en voluit leven! 

Dat is wat ze aan de mala wilde meegeven. Ah, now it makes sense! ♡

 

Het proces van kralen uitzoeken was chaotisch, onrustig, ongeduldig, een grote wirwar van mogelijkheden. 

Al wat ik wilde, moest ik loslaten en een heleboel stenen die zo goed zouden helpen bij loslaten, werden het niet. 

Ik heb al die ideeën losgelaten en ben gaan voelen wat past. Amethist, sowieso. Aventurijn moest er ook bij. Angeliet ook. 

Een enorm zachte combinatie en ik had juist het gevoel in eerste instantie om er heel veel kracht en aarding in te stoppen. 

 

Maar is dat is misschien ook vasthouden en het is juist de bedoeling om los te komen, luchtigheid, zachtheid. 

Zo nu en dan springen, spelen, losgaan, uitvliegen en het vertrouwen hebben dat de grond weer onder je voeten is, 

dat je veilig zult landen en thuis kunt komen.

 

Toen ik weer intunede op mijn gevoel, klopte het. Zo moet het zijn. 

Want ik zat erg in mijn hoofd en dat heeft nooit gelijk. 

Hoe spannend en eng is dat als je jarenlang niet anders gewend bent? 

Ik voelde er ook angst bij... maar echt, ze is zo Liefdevol, zo Krachtig, ze kan dit. 

 

Angst is in mijn beleving een gebrek aan of gemis van Vertrouwen. Dat mag ze zichzelf geven. 

Want Lieverd, je bent goed genoeg! Precies goed genoeg! 

En laat niemand je ooit nog iets anders vertellen en al helemaal niet wijsmaken.

 

Het was voor mij ook een reis in Loslaten en Vertrouwen. En ook weer doorvoelen dat er daar ook gemis van is. 

Dat ook ik het soms echt zo moeilijk vind om vertrouwen op mijn gevoel en intuïtie. Op wat mijn hart mij ingeeft. 

Ook een reis van Zelfacceptatie en Acceptatie van wat is. Als je leeft vanuit je hart, leeft zoals het leven bedoeld, is, 

de energie laat stromen zoals het stroomt, er niet niet mee aan de haal gaat of het anders wenst dan dat het is… 

dan is dat volgens mij Voluit Leven!

 

Ze mag vertrouwen op wie ze is. Luisteren naar haar hart. 

Dan klopt het altijd en volgt de rest vanzelf. 

Ze is zo welkom! ♡ Go with Your Flow! ♡

 

Dank voor deze mooie, krachtige, zachte, helende reis!

Op naar de volgende, who’s next? ♡

Alle Liefs & Alle Goeds, Vera